برطرف خواهد شد. این هم درباره‌ی مسئله‌ی هفته‌ی وحدت. عقلانی و مدبّرانه بودن ستیزه‌گری با رژیم مستکبر آمریکا و امّا مسئله‌ی سیزدهم آبان. جالب است که امسال سیزدهم آبان که روز مبارزه‌ی با استکبار است، مصادف شده است با ولادت پیامبر اعظم؛ این، آیه‌ی شریفه‌ی « مُحَمَّدٌ رَسولُ اللهِ وَ الَّذینَ مَعَه، اَشِدّا ٰ ءُ عَلَی الکُفّارِ رُحَما ٰ ءُ بَینَهُم »( ۱۵ ) را به یاد انسان می‌آورد؛ از آن طرف ولادت، از این طرف « اَشِدّاءُ عَلَی الکُفّار » که این حرکت عظیمی [ بود ] که جوانهای ما انجام دادند. سیزدهم آبان مظهر استکبارستیزی ملّت ایران بود؛ این جور نبود که با چند نفر ساکن در یک سفارتخانه مشکلی داشته باشند؛ مسئله، مسئله‌ی یک کار مهم و یک کار نمادینی بود در مبارزه‌ی با استکبار که بجا هم واقع شد. خب رژیم آمریکا رژیم استکباری است و رژیم استکباری، جامع بسیاری از ضررها و شیطنت‌ها و بدی‌ها است. رژیم استکباری، هم جنگ‌افروز است، هم تروریست است، هم تروریست‌پرور است، هم مداخله‌گر است، هم فاسد است، هم انحصارطلب است؛ یعنی وقتی میگوییم « رژیم استکباری »، استکبار جامع همه‌ی این زشتی‌ها و بدی‌ها و شیطنت‌ها است. بنابر‌این، ستیزه‌گری با این استکبار، با این پدیده، عین عقلانیّت است. حالا بعضی‌ها میگویند « آقا ! این خلاف عقلانیّت است، خلاف تدبیر است »؛ نه، خلاف تدبیر نبود؛ این درست عین عقلانیّت بود؛ تسلیم شدن و زیر بار رفتن، ضدّ عقلانیّت بود.

«16»