کنیم. در سورهی ممتحنه است که « لا یَنهی ٰ کُمُ اللهُ عَنِ الَّذینَ لَم یُقاتِلوکُم فِی الدّینِ وَلَم یُخرِجوکُم مِن دِیارِکُم اَن تَبَرّوهُم وَ تُقسِطوِّا اِلَیهِم »؛ این کفّاری که با شما سر ستیزه ندارند، سر جنگ ندارند، عملاً با شما دشمنی نمیکنند، شما به اینها نیکی کنید، با اینها هم به قسط و عدل عمل کنید؛ اِنَّ اللهَ یُحِبُّ المُقسِطین .( ۱۹ ) اِنَّما یَنهی ٰ کُمُ اللهُ عَنِ الَّذینَ قاتَلوکُم فِی الدّینِ وَاَخرَجوکُم مِن دِیـارِکُم وَ ظاهَروا عَلیًّ اِخراجِکُم اَن تَوَلَّوهُم .( ۲۰ ) بنابراین آیهی قرآن این را میگوید. این جور نیست که میگویند جمهوری اسلامی با همه سر ستیزه دارد؛ نخیر، ما با کسانی که با ما دشمنی نمیکنند - از هر دینی، از هر مذهبی - مشکلی نداریم، به اینها نیکوکاری هم میکنیم. تأکید اسلام مقابلهی با دشمنان است، کسانی که دشمنی میکنند، نه کسانی که دینشان با شما یکی نیست. در داخل کشور، یک گروهی از این روشنفکرنماها - البتّه سالها پیش؛ که اخیراً هم گاهی تکرار میشود - عنوان دگراندیش را در مقابل جمهوری اسلامی قرار دادند. من در یک سخنرانی گفتم که برای ما دگراندیش مسئلهای نیست ؛( ۲۱ ) اندیشهی شما دیگر است، خب دیگر باشد، چه اشکال دارد ؟ ما با اندیشهی شما کاری نداریم [ لکن ] دشمنی نباید بکنید. قرآن روی دشمن و دشمنی کردن تکیه میکند. در سورهی ممتحنه میفرماید: ی ٰ اَیُّهَا الَّذینَ ءامَنوا لا تَتَّخِذوا عَدُوّی وَ عَدُوَّکُم اَولِی ٰ اءَ تُلقونَ اِلَیهِم بِالمَوَدَّة ؛( ۲۲ ) با کسانی که دشمن من و دشمن شما هستند - هم دشمن خدایند، هم دشمن