نکتهی سوّم، مسئلهی بهبود فضای کسب و کار است؛ که بنده روی این مسئلهی بهبود فضای کسب و کار بارها تأکید کردهام ( ۶ ) و همین چیزهایی هم که الان در این بخش دوّم عرض کردم [ راجع به ] حمایت، کم کردن قوانین و مانند اینها، اینها در واقع مصداقهای بهبود فضای کسب و کار است. من دیدم بررسیهای کارشناسیای را که برای من نقل کردند که از وزارت اقتصاد برای دفتر ما فرستادند؛ با بررسیهای کارشناسی که کردند، آنها میگویند که اگر دو اقدام در زمینهی مسائل اقتصادی انجام بگیرد، جایگاه کشور از لحاظ شاخص کسب و کار چهل رتبه تا پنجاه رتبه ارتقا پیدا خواهد کرد؛ این را کارشناسان وزارت اقتصاد میگویند. یکی از این دو کار عبارت است از « ایجاد پنجرهی واحد صدور مجوّز »؛ یک وقتهایی بنده در جلسهی با دوستان در همین دولت، دو سه سال پیش گفتم - الان درست یادم نیست - که کسی که میخواهد مجوّز برای یک کار اقتصادی به دست بیاورد، به نظرم حدود سی چهل جا بایستی مراجعه بکند تا بتواند یک مجوّز بگیرد؛ آن وقت کاری که باید در ظرف یک روز انجام بگیرد، شش ماه طول میکشد یا گاهی هم تا آخر اصلاً انجام نمیگیرد. یکی از دو کار این است: ایجاد پنجرهی واحد صدور مجوّزها؛ یعنی همهی دستگاهها بیایند در یک نقطه تجمّع داشته باشند و کسی که [ مجوز ] میخواهد، در ظرف نصف روز بتواند مجوّز خودش را تحصیل کند و زمان را کوتاه بکند و برود دنبال کارش.