من حالا این را میخواهم عرض بکنم - که این هم یک مطالبهی جدّی و یک آرزو است، انشاءالله این آرزو برآورده بشود - کاش کسانی بتوانند مثل شهید آوینی این جهاد عظیم و عمومی را روایت کنند؛ همچنان که شهید آوینی با آن بیان شیرین و زیبا و اثرگذارِ خودش توانست جزئیّات جبهه را برای ما روایت بکند و آن را ماندگار بکند. کاش کسانی بتوانند این کار را بکنند؛ هم در گفتار و هم در نوشتار و هم در کارهای هنری و نمایشها و پدیدههای هنری. خب، ملّت ایران البتّه در یک بخش دیگری هم درخشید. یعنی اینها که عرض کردیم، میدانهای حضور ملّت ایران و مسئولین بود لکن در یک جنبهی دیگری هم ملّت ایران انصافاً خودش را بخوبی نشان داد و آن متانت و سراسیمه نشدن بود. وقتی که یک چنین حادثهای پیش میآید، طبیعی است که نگرانیهایی برای مصارف زندگی و مسائل عمومی پیش میآید که نمونههایش را شما در تلویزیون مشاهده کردید و در کشورهای دیگر حملهی به فروشگاهها و خالی کردن فروشگاهها و پُر کردن انبار منازل دیده شد [ امّا ] در کشور ما مطلقاً این معنا دیده نشد و مردم متانت به خرج دادند و صبر و حوصله به خرج دادند، سراسیمه نشدند؛ این خیلی با ارزش است. ضمناً نقش خانواده هم مشخّص شد در این دوران خانهنشینی - تقریباً میشود گفت خانهنشینی عمومی - اینجا