بیانات سال 1368
بسم‌ا‌لله‌الرّحمن‌الرّحیم ( 1 ) یکى از چیزهایى که مطمئنّاً جزو نِعَم الهى محسوب میشود این است که هر کسى در مقاطع مختلف زندگى خود وقتى به یک محاسبه‌اى دست زد و جریان کار در آن مقطع را مشاهده کرد - با معرفتى که به حال خود و کار خود دارد - احساس کند که پیش وجدان خود و وجدان بیدار کسانى که در جریان این عمل قرار خواهند گرفت، سرافراز است؛ این حقیقتاً یک نعمت است. بنده احساس میکنم که در محاسبه‌ی همکارى دوران هشت‌ساله‌اى که با جمع همکاران نهاد ریاست جمهورى داشتیم، از این نعمت برخوردارم، یعنى مجموعه‌ی این دستگاه نسبتاً کوچک که در جایگاه ممتازى قرار دارد و داشت - در طول این دوران که یک مقطع طولانى از یک استمرار کارى است - اگر مورد محاسبه‌ی منصفانه قرار بگیرد، هم خود این مجموعه و بنده که با آن سروکار داشتم دچار آرامش وجدان و رضایت خاطر خواهد بود، و هم کسانى که با چشم باز و وجدان بیدار با این مجموعه مواجه بوده‌اند یا کار آن را مورد ارزیابى قرار دادند یا خواهند داد. لذا من از مجموعه‌ی همکاران دوران هشت‌ساله‌ی همکارى در نهاد ریاست جمهورى احساس رضایت میکنم. ادّعا نمیکنیم که در این مجموعه‌ی