کوچک ما کاستى و قصور و خطا وجود نداشته، زیرا انتظار نمیرود از یک مجموعه‌ی بشرى که هیچ قصور و خطائى نداشته باشد، و همچنین انتظار نمیرود از یک مجموعه‌ی نوپا که از صفر شروع کرده و هیچگونه سابقه‌اى و تجربه‌اى از گذشته به آن به ارث نرسیده و اوّل کارش است، که در طول این مدّت ‌ - که در عمر کارهاى نهادى و سازمانى عمر کوتاهى است - توانسته باشد خودش را آن‌قدر کامل بکند که کاستى و کمبودى از آن سرنزند. کمبودها، بی‌تجربگی‌ها، کاستی‌ها طبیعى است، خطاها و اشتباهات هم در آن حدّى که بوده، قابل قبول است؛ مجموعه، مجموعه‌ی خوبى بوده در این مدّت. شاید بعضى گمان کنند که بنده از پاره‌اى نابسامانی‌ها و نارسایی‌ها در داخل مجموعه بی‌خبرم که این‌جور قضاوت میکنم. باید عرض بکنم که نه، بی‌خبر نیستم، امّا ملاک براى خوب بودن و خوب نبودن یک مجموعه چیست ؟ ما کارى به کشورهاى دیگر و نظامهاى دیگر نداریم که در یک مجموعه‌ی در این سطح چه کارهایى انجام میگیرد و چه مشکلاتى به وجود می‌آید، آن ربطى به ما ندارد؛ امّا شما مقایسه کنید این مجموعه‌ی کوچک را با سایر مجموعه‌هایى که در نظام جمهورى اسلامى وجود داشته، که این مجموعه بعد از آنچه مربوط به مقام معظّم رهبرى میشده، بالاتر از همه‌ی مجموعه‌هاى دیگر بوده؛ اینجا مجموعه‌ی ریاست جمهورى بوده که همه‌ی مجموعه‌هاى دیگر، از لحاظ سطح ادارى و اعتبار پایین‌تر از این است. دو نکته را مورد نظر قرار بدهیم: یک نکته

«2»