بیانات سال 1368


یک قدرى هم شاید ارتباط پیدا میکرده به خلقیّات خود بنده؛ نمیدانم این خلقیّات در رابطه‌ی با حقوق معنوى برادران چقدر [ اثر داشته ]، مثبت بوده یا نه؛ من نمیخواستم و دوست نمیداشتم که از بعضى از توانایی‌ها و کارایی‌ها و معرفتها و اطّلاعها از لحاظ تبلیغاتى استفاده کنم ‌ - اگرچه آنجایى که براى دستگاه‌ها لازم میدانستیم، هرچه بوده در اختیار دستگاه‌ها قرار میدادیم؛ یعنى از این جهت که چون مال مملکت بوده؛ هرچه هست مال انقلاب است، مال کشور است، هرچه داریم؛ اگر کسى علم دارد، کارایى دارد، معرفت درست دارد، مال انقلاب است، باید در اختیار انقلاب قرار بگیرد - امّا اینکه این را از لحاظ مطرح کردن و به جلوه درآوردن در آفاق ذهنیّت جامعه یا نظام سیاسى و نظام دولتى، حسّاس و مطرح قرار بدهیم، نه [ این‌طور نبوده ]؛ برادرها خدمتشان را اینجا خاموش و بی‌سروصدا و بی‌توقّع در موارد بسیارى انجام دادند؛ درحالی‌که کارایی‌هاى خیلى خوبى هم وجود داشته و زحمات خوبى هم کشیده شده؛ و اینها به اعتماد اجر الهى براى مردمى است که کار را براى خدا و براى مقاصد حسنه انجام میدهند ‌ - و کارى ندارند که حالا مردم مطّلع بشوند یا مطّلع نشوند - که اگر مورد قبول خدا قرار بگیرد، بزرگ‌ترین پاداش است براى هر کسى. لازم است من از همه‌ی کسانى که در این مدّت ‌ - در دو دوره‌ی ریاست جمهورى یا در بخشى از این مدّت که بعضى کار میکردند و رفتند، یا بعدها آمدند - کارهاى فکرى، خدماتى، محتوایى، شکلى انجام دادند خالصانه، مخلصانه، بی‌توقّع، بی‌سروصدا، در اینجا از همه‌ی آنها

«4»