غیرقانونى ایران بودند، رژیم خائن پهلوى. چرا ؟ چون مملکت را دودستى به آنها داده بود. امروز که ملّت ایران در مقابل دشمنان جهانى و در مقابل جهان‌خواران و غارتگران قیام کرده، خودش کشور را در دست گرفته و دست دشمنان را کوتاه کرده، همان اربابهاى دیروز و چپاولگران دیروز، چون امروز اینجا سفره‌شان جمع شده، رفته‌اند از طریق جلو انداختن عراق و کارهایى از این قبیل دارند روى ملّت ایران فشار می‌آورند. ما تسلیم بشویم ؟ مگر میشود چنین چیزى ؟ مگر ملّت بزرگ ایران قبول میکند که ما تسلیم زورگویى کسى بشویم ؟ ما به فضل پروردگار در هیچ مسئله‌اى تسلیم زورگویى هیچ دولتى و هیچ قدرتى ‌ - عراق که جاى خود دارد، حتّى آمریکا و ابرقدرت‌ها و همه‌ی آنها با هم‌ - نخواهیم شد. ما تلاشمان را یک لحظه متوقّف نمیکنیم؛ براى اینکه مسئله‌ی قطعنامه و مذاکرات صلح به یک جایى برسد و مسائل حل بشود. مسئولین انصافاً با دلسوزى و با تلاش دارند کار میکنند؛ امّا گفته‌ایم، باز هم میگوییم: امتیاز نخواهیم داد. تا وقتى عراق از نقاطى که تصرّف کرده و امروز داخل کشور ما است، خارج نشود، ما از بند اوّل قطعنامه جلوتر نمیرویم. آنها همین را میخواهند، میخواهند بند اوّل کأن‌لم‌یکن [ شود ]. بند اوّل میگوید آتش‌بس و عقب‌نشینى. عقب‌نشینى هم در بند اوّل است. از خدا میخواهند که ما از بند اوّل عبور کنیم و به بندهاى دیگر برویم تا مسئله‌ی عقب‌نشینى فراموش بشود و این استخوان لاى زخم ملّت ایران بماند. مگر میشود چنین

«7»