بیانات سال 1368


چیزى ؟ عقب‌نشینى مقدّمه‌ی هرگونه حرکت دیگرى است. مرتّب در تبلیغات جهانی‌شان میگویند ایران بیاید با ما مذاکره‌ی مستقیم بکند. ما حرفى نداریم؛ عقب‌نشینى انجام بگیرد، بعد از آن حاضریم مذاکره‌ی مستقیم هم بکنیم. اگر طرف مقابل ما منطقى و معقول حرف میزد، از اوّل بین ما این قضایا پیش نمی‌آمد. رژیم عراق یک رژیم غیرمنطقى و غیرمعقول است. ما منطقى و معقول حرکت میکنیم. ما برطبق مقرّرات پذیرفته‌شده‌ی جهانى حرکت میکنیم و یک ذرّه حاضر نیستیم درباره‌ی حقوق ملّت ایران با کسى معامله کنیم. اصل، این است. بزرگ‌ترین حقّ یک ملّت، حقّ حاکمیّت ملّى او است؛ باید بتواند در داخل مرزهاى خودش حاکمیّت داشته باشد. اینها میخواهند این را از ملّت ایران بگیرند؛ آن‌وقت میگویند بیایید اسرا را مبادله کنیم ! میخواهند مسئله‌ی اسرا را وسیله‌اى قرار بدهند براى اینکه حاکمیّت ملّت ایران بر سرزمین خودش و بر محدوده‌ی مرزهاى خودش را سلب کنند. مگر میشود چنین چیزى ؟ اوّل، عقب‌نشینى است. اوّل، تأمین حاکمیّت ملّت ایران بر سرزمین خودش است؛ یعنى عقب‌نشینى دشمن تا پشت مرزهاى بین‌المللى. بعد از آن، همه‌چیز ممکن است. این کار که انجام گرفت، ما روز بعدِ آن مسئله‌ی اسرا را تمام میکنیم، روز بعدِ آن در مسائل گوناگون مذاکره میکنیم. و دنیاى استکبار و همین آمریکا و دولتهایى که دم از صلح میزدند، اینجا است که دارند دشمنى و خباثت خودشان را

«8»