بیانات سال 1368
نحوى مخالفت داشت، این مخالفتها را روى دیپلماسى ما متمرکز کرد. شما ببینید چقدر کار دیپلماسى در یک چنین شرایطى دشوار میشود ؟ دیگر دیپلماسى ما یک حرکت معمولى نیست. مثل این است که فرض بفرمایید در یک طرفِ جبهه‌ی جنگ، پاى رزمنده‌اى را هم با زنجیرهایى ببندند یا زمین را زیر پاى او گِل کنند که حرکت و جابه‌جایى برایش مشکل باشد، و او بخواهد همان جنگ معمولى را که همه میکنند بکند. یعنى درحقیقت جنگ دیپلماسى ما یک جنگ مضاعف است. شما آقایانى که در کشورهاى مختلف هستید، [ اگر ] یک نگاه سطحى بیندازید به برخوردهایى که با شما شده - برخورد رسانه‌ها، برخورد رسانه‌هاى آن کشور، برخورد رسانه‌هاى جهانى، برخورد دیپلمات‌هاى آن کشور و دیپلمات‌هاى دیگرى که آنجا هستند - بخوبى درمی‌یابید و می‌بینید یک مبارزه‌ی پنهانىِ همه‌جایىِ همیشگى با تشکیلات کار بین‌المللىِ ما دائماً انجام میشده؛ هنوز هم انجام میشود. البتّه در آینده ممکن است مجبور بشوند عقب‌نشینى کنند، لکن تا آن‌وقتى که پایبندى اسلامىِ ما به حال خود محفوظ است، این مبارزات به‌هرحال هست. دیپلماسى ما این دوره‌ی دشوار را گذرانده؛ من نمیخواهم حالا ترسیمِ سالهاى گذشته را بکنم. ما دو نتیجه میگیریم: یکى اینکه در این مدّت دستگاه دیپلماسى ما یک پرورش ذهنى و سیاسى خوبى بحمدا‌لله پیدا کرده؛ این را باید قدر دانست. همان‌طور که آقاى دکتر ولایتى اشاره کردند، شماها از صفر شروع