بیانات سال 1368
کردند، این مردمى که در انتخابات ریاست جمهورى و همه‌پرسى قانون اساسى، ( ۸ ) با آن حجم عظیم شرکت کردند و با اینکه داغدار بودند، غمگین بودند، عزادار بودند، امّا براى اینکه کار مملکت راه بیفتد، براى اینکه خلأیى در کشور به وجود نیاید، آمدند و رئیس‌جمهور را انتخاب کردند و قانون اساسى را تصویب کردند، این مردم وفادار و فداکار شایسته‌ی آن هستند که کارهایشان انجام بگیرد. نباید جورى بشود که در مجلس شوراى اسلامى به‌خاطر اختلاف سلیقه، به‌خاطر نظرات خداى نکرده شخصى، به یک وزیر، دو وزیر - یا بیشتر - رأى داده نشود و در نتیجه وزارتخانه‌ها، بدون وزیر بمانند؛ یک روز هم جایز نیست که وزارتخانه‌اى بدون وزیر بماند. چقدر بجا و خوب است که وقتى نمایندگان محترم درباره‌ی وزرائى که پیشنهاد شده‌اند، بحث میکنند و میخواهند تصمیم‌گیرى بکنند، صددرصد بر روى لیاقتها و صلاحیّتها فکر کنند و نظر بدهند و اگر دیدند این آقایان داراى صلاحیّت و داراى لیاقتند، به آنها رأى بدهند. مبادا به‌خاطر مسائل گوناگون سیاسى یا خطّى یا شخصى و یا خداى نکرده به‌خاطر هواهاى نفسانى به یک وزیرى رأى داده نشود تا وزارتخانه‌ی آن وزیر، بدون وزیر بماند. ( ۹ ) حقیقتاً این روزها روزهایى است که یک روز هم در آن براى این ملّت مهم است. هر یک از این وزارتخانه‌ها اگر یک روز، دو روز، یک هفته هم رئیس و مسئول نداشته باشند، بخش عمده‌اى از کارهاى مردم لَنگ خواهد ماند و شایسته نیست؛ شایسته نیست نسبت به این مردم فداکار و بزرگوار و وفادار این‌جور برخورد بشود. انتظار ما این