که چه صداهاى غیرمسئولانه‌اى از حنجره‌ها درآمد و امام بزرگوارمان را مغموم کرد و مردم را افسرده کرد. البتّه افسردگى و هم‌وغمّ امام و مردم نه به‌خاطر این بود که براى این صداها ارزشى قائل بودند؛ بلکه به‌خاطر این بود که چرا یک عدّه‌اى باید این‌قدر کج بفهمند و حقایق را درک نکنند؛ باید مشکلات را درک کنند. امروز قدرتهاى بزرگ جهانى به اسلام و جمهورى اسلامى به چشم یک تهدید نگاه میکنند؛ استکبار جهانى به جمهورى اسلامى به شکل یک تهدید نگاه میکند؛ قلدرهاى دنیا و چهره‌هاى ضدّمردمى دنیا و در رأس همه آمریکا به جمهورى اسلامى و نظام اسلامى به چشم یک خطر نگاه میکنند؛ طبیعى است که با دشمن و با خطر، اینها دلِ صافى و دستِ مساعدى نخواهند داشت؛ مشکلات ایجاد میکنند، همچنان که تا حالا کرده‌اند؛ و شما که غالباً در دولت هم بوده‌اید ‌ - کسانى در همین دولت گذشته بودید؛ کسانى در دولتهاى قبل حضور داشتید، همکارى داشتید؛ و بعضى هم که در دولت نبودید و یا در مجلس یا در بخشهاى گوناگون مشغول خدمت بودید - میدانید مشکلاتى را که دشمنان ایجاد میکنند، چیست. ما این مشکلات را البتّه از سر راه برمیداریم. این موانع در مقابل اراده‌ی انسان و اراده‌ی یک ملّت و اراده‌ی مؤمنین چیز زیادى نیست و قابل برطرف شدن است و قابل عبور است و مردم هم این را میدانند؛ لکن شکّى نیست که در سرعت کار، در سهولت کار، مشکلاتى را ایجاد

«8»