بیانات سال 1368
آرمانها، به فکر دنیاى مردم و زندگى مردم نیستند. این برخلاف صریح اسلام و صریح همه‌ی ادیان است. مطمئنّاً حرکت در سمت گشودن گره‌هاى مردم و باز کردن راه به سمت یک زندگى مرفّه و سالم و خوب - که مردم از فراوانى، از ارزانى، از امکانات استفاده بکنند - یک وظیفه‌ی اسلامى است که بر دوش همه است، بخصوص بر دوش شما که مسئولین کشور و مدیران کشور هستید. و این، عملى است؛ این قطعاً جزو آرمانهاى اسلامى است و محقّقاً جزو آرمانهاى امام عزیزمان بود. البتّه اگر این دو، یک روزى در یک جایى با هم تعارض کند، جامعه‌ی مؤمن و انقلابى و زنده، دنیاى زودگذر و سهل‌الوصول خودش را فدا خواهد کرد براى آرمانهاى ماندگار و همیشگى و حقیقتاً صعب‌الوصول و مشکل. رسیدن به آن آرمانها کار دشوارى است؛ امّا در بلندمدّت، در برنامه‌ریزی‌هاى جامع که شما به دنبال آن هستید، ملّت ایران میتوانند آرمانهاى انقلابی‌شان را، جهت‌گیرى انقلابی‌شان را، معنویّات اسلامی‌شان را در کنار رفاه مادّی‌شان ان‌شاءالله به دست بیاورند. ما عجله هم نمیکنیم؛ مسئولین کشور را دچار دستپاچگى هم نمیکنیم. با صبر، با حوصله و با حواسّ جمع، در همه‌ی بخشها - در بخشهاى اقتصادى، در بخشهاى فرهنگى، در بخشهاى بهداشت و درمان، در بخشهاى خدمات، در بخشهاى تولید، بخصوص در بعضى از بخشهاى ویژه مثل کشاورزى و معادن که اینها کارهایى است که باید تکان حسابى بخورد - ان‌شاءالله برنامه‌ریزى بکنید و حرکت کنید. این