عراق تعلّل کرد و تاکنون اوّلین بند قطعنامه ( ۴ ) هنوز اجرا نشده و ما مصرّاً روى این مطلب تکیه و تأکید داریم که باید موادّ قطعنامه یکى پس از دیگرى اجرا بشود. اینکه شعار گفتگو و مذاکره‌ی مستقیم را مطرح میکنند، اگر به معناى تعطیل ماندن قطعنامه و موادّ قطعنامه است، به‌هیچوجه مورد قبول نیست. گفتگو و مذاکره‌ی مستقیم خوب است، لکن موادّ قطعنامه ‌ - که تضمین‌کننده‌ی حقوق هر دو کشور است و حق را به حق‌دار میدهد - باید اجرا بشود و ما روى این مسئله تأکید داریم. قدرت ملّت ما پشتوانه‌ی این قضیّه است و با جنجال و هیاهو و تبلیغات هم نخواهند توانست ما را از این چیزى که بر روى آن تأکید کردیم و پافشارى کردیم، منصرف کنند. باید موادّ قطعنامه اجرا بشود و اوّلین قدم، عقب‌نشینى دشمن از همین قسمتى است که از مرزهاى ما اشغال کردند. کم یا زیادْ مسئله نیست ‌ - که این مقدارى که دشمن اشغال کرده چقدر است - هرچه باشد؛ عقب‌نشینى نکردن دشمن به مرزهاى بین‌المللى، تهدید صلح در منطقه است. این همان خوى تجاوزگرى است که ما چند سال نسبت به رژیم عراق آن را گفتیم، عدّه‌اى باور نمیکردند؛ لکن حالا ثابت میشود. وقتی‌که آتش‌بس انجام شد، باید نیروها به مرزهاى بین‌المللى عقب‌نشینى کنند، آن که عقب‌نشینى نمیکند، متجاوز است. این اوّلین قدم است و بایستى حتماً انجام بگیرد و انجام خواهد گرفت. همه‌ی دنیا میدانند که یک ملّت انقلابى تحمّل نخواهد

«8»