بیانات سال 1368
امروز، قدرتهاى ظالم و ستمگر حدّاکثر استفاده را از تبلیغات دروغ و مغرضانه و شیطنت‌آمیز میکردند. در یک چنین فضائى مگر ممکن بود قضیّه‌ی عاشورا که در یک گوشه‌اى از دنیاى اسلام و در یک بیابانى اتّفاق افتاده، با این عظمت، با این تپش و نشاط باقى بماند ؟ یقیناً از بین میرفت. آنچه این یاد را زنده کرد، تلاش بازماندگان حسین‌بن‌على ( علیه السّلام ) بود؛ صاحبان پرچم و صاحبان قضیّه. به همان اندازه که مجاهدت حسین‌بن‌على ( علیه السّلام ) سخت بود و برخورد داشت با موانع، به همان اندازه مجاهدت زینب ( علیها السّلام ) و مجاهدت امام سجّاد ( علیه السّلام ) و بقیّه‌ی بزرگواران دشوار بود. البتّه صحنه، صحنه‌ی نظامى نبود؛ صحنه‌ی تبلیغى بود، صحنه‌ی فرهنگى بود. ما باید به این نکته‌ها توجّه کنیم. درسى که اربعین به ما میدهد این است: یاد حقیقت را و خاطره‌ی شهادت را باید در مقابل طوفان تبلیغات دشمن زنده نگه داشت. شما ببینید از اوّلِ انقلاب تا امروز، تبلیغات علیه انقلاب، علیه امام، علیه اسلام، علیه این ملّت چقدر پُرحجم بوده. تبلیغات علیه جنگ - جنگى که دفاع و حراست از اسلام و میهن و حیثیّت و شرف مردم بود - و علیه این شهداى عزیزى که جانشان را، بزرگ‌ترین سرمایه‌شان را برداشتند و رفتند در راه خدا آن را نثار کردند، چه طوفانى در دنیا به راه انداخت. ببینید چه کردند دشمنان ! مستقیم و غیرمستقیم: با رادیوهایشان، با نوشته‌جات و روزنامه و مجلّه‌شان، با کتابهایى که نوشتند، با تلقینى که در ذهن آدمهاى ساده‌لوح در همه جاى دنیا توانستند