بین مسلمانها بود. اگر بنا باشد تاریخچهی استفادههایى - سوء استفادههاى جورواجورى در همه جاى دنیاى اسلام - که استعمار از این شکاف و از این زخم کرده بیان شود، یک کتاب خواهد شد. مال امروز هم نیست این قضایا؛ از هشتاد سال، نود سال، صد سال قبل، همین مسائل سابقه دارد که بنده مفصّل نمونههایى را اطّلاع دارم و سراغ دارم مربوط به یک قرن پیش بلکه بیشتر که با حربهی وهّابیّت یا با تهمت وهّابیّت - که در طول این سالیان طولانى هر دو جور آن را دیدیم - ایجاد شکاف و اختلاف کردند که باید خیلى مواظبت کنید. پس دشمن طرق مختلفى را براى ایجاد شکاف بین جامعهی اسلامى به کار میزند؛ همیشه میزد، [ امّا ] امروز بیشتر؛ چون امروز در دنیاى اسلام، یک پرچمِ بلندى و یک صداى رسایى هست که همهی مسلمین را به گرد خود دعوت کند و جمع کند و آن پرچم جمهورى اسلامى است؛ در سابق نبود. امروز بهطور طبیعى دلهاى مسلمانها در اقطار ( ۵ ) عالم میتپد براى آن دولت و کشورى که شعارش اسلام است و عملاً قانون اسلام را در کشورش پیاده کرده و قانون اساسیاش تصریح میکند که هر قانونى برخلاف اسلام بود، اصلاً قانونیّت ندارد، و آن جمهورى اسلامى ایران است. جاى دیگرى امروز با این قاطعیّت و جدّیّت دنبال احکام اسلامى نیست. ملّتها چرا؛ ملّتها همه جا مسلمانند، همه جا عاشق اسلامند، همه جا آمادهی براى عمل به اسلامند؛ امّا سیاستها و نظامها و