عامل وحدت است. استعمار با توجّه به اینکه این عامل وحدت، امروز وجود دارد، سعى میکند شکافها و اختلافها را از طرق مختلف به وجود بیاورد: از طرق قومى؛ از طرق مذهبى؛ شیعه و سنّى؛ در بین اهل تسنّن مکتب فلان مدرسه، مکتب فلان مدرسه‌ی دیگر، اهل حدیث، اهل فلان؛ در بین شیعه با اسمهاى دیگر و نامهاى دیگر؛ در بین اقوام گوناگون؛ در بین ملّتهاى مختلف. ما که مسلمان هستیم باید حواسمان جمع باشد. ما باید بفهمیم پول نفتِ فلان کشورى که به نوکرى آمریکا و غرب شناخته شده و در میان ملّتهاى مسلمان به‌خاطر وابستگى به استکبار روسیاه است، اگر براى کتابى در ردّ تشیّع صرف شد، این محض رضاى خدا نیست، محض علاقه‌ی به تسنّن نیست؛ این یک غرض خبیث را دنبال میکند. عکس قضیّه هم صادق است؛ [ یعنى ] اگر دیدیم در داخل جوامع شیعى عواملى دارند براى ایجاد حسّاسیّت نسبت به برادران اهل تسنّن یا مقدّسات آنها تحریک میکنند، باید بدانیم که اگر ناشى از کج‌سلیقگى و بدفهمى نباشد ‌ - که دشمن از این کج‌سلیقگى هم حدّاکثر استفاده را میکند - قطعاً دست دشمن [ در کار ] است. لذا امروز اتّحاد مسلمین، صاف بودن دل برادران مسلمان با یکدیگر، شرط اصلى براى اِعلاء کلمه‌ی اسلام است. اگر کسى اِعلاء کلمه‌ی اسلام را نمیخواهد، بسیار خب، تعهّدى نداشته باشد؛ امّا اگر طرف‌داران قرآن و اسلام از هر فرقه و هر مذهبى راست میگویند و واقعاً دل میسوزانند و میخواهند که قرآن، عزیز و عظیم بماند،

«10»