نمیتواند از مصالح خود، از شرف خود، از حیثیّت خود دفاع کند. علّت این هم که شما مشاهده کردید ‌ - افراد مسن خودشان دیدند، افراد جوان خبر آن را شنیدند - در ۱٠٠ سال، ۱۵٠ سال اخیر، استعمار بر روى فرهنگ کشور ما، جوانان ما، آموزش‌وپرورشِ ما، اِعمال نفوذ کرد و مردم را به بیکارگى و فساد و تباهى و اختلاف و این چیزها سوق داد همین بود، [ چون ] میخواستند که ملّت نتواند از منافع خود، از شخصیّت خود، از مصلحت خود، از آینده‌ی خود دفاع کند. اگر دشمن نگاه کرد، دید وضعیّت در جامعه حاکى از آن است که این جامعه دیگر نمیتواند از خودش دفاع کند، بدانید که تهدیدْ جدّى خواهد بود، نیّت دشمنْ عملى خواهد شد، ضربه‌ی دشمنْ وارد خواهد شد. علّت اینکه در این ده سال بعد از انقلاب، با همه‌ی مشکلاتى که وجود داشت، ما ملّت ایران توانستیم در مقابل تهاجمِ جورواجور دشمن ایستادگى کنیم و آنها از آن تهاجم بیشتر ضرر کردند تا ما، این بود که روحیه‌ی انقلابى، پارسایى انقلابى و وحدت کلمه در میان مردم ما حکم‌فرما بود. به برکت دین، به برکت ایمان به انقلاب، به برکت اسلام، به برکت امام عظیم‌الشّأن ما ‌ - آن شخصیّت عظیم‌الشّأنى که بیان و سخن و کلامش، مفاد و مضمون قرآن و اسلام بود - به برکت آموزش قرآنى و اسلامى، ملّت ما در این ده سال توانستند بِایستند و مقاومت کنند و دشمن از حمله‌ی به ما طَرْفى نبست؛ از دشمن منظورم فقط رژیم عراق نیست ‌ - او یکى از

«3»