بیانات سال 1368
هست که در جهت آبادى و عمران و استقلال و سیادت روزافزون دارد حرکت میکند، آنچه امروز وجود دارد فشرده‌شده و متراکم‌شده‌ی همان هزاران کارى است که شماها در طول زمان انجام دادید؛ محصول یا مجموعه‌ی آن، شده این؛ هر کدام از آنها نبود، این نبود. اگر نبود تلاش آن شب شما که تا صبح زحمت کشیدید تا نیروها را در سنگرها مستقر کنید یا از آب عبور بدهید یا دشمن را دُور بزنید یا در مراکز کمین مستقر بشوید یا آمادگی‌ها و یا نقشه را به وجود بیاورید، امروز این نبود. پس آن تلاش شما در این وضع موجود ما مستقر است؛ تا قیامت و تا این وضعیّت هست، آن تلاش هم هست. سوّم، حافظه‌ی ملّتها و خاطره‌ی تاریخ است که گفتیم گاهى هست و گاهى نیست؛ خیلى هم به قدر آن دو مهم نیست، امّا خالى از اهمّیّت هم نیست. تاریخ ما و آینده‌ی ما و گزارش گزارشگران و یاد یادآوران، کارهاى شما را و تلاشهاى شما را همواره در خود حفظ خواهد کرد. بنابراین آن کارها موجود است. از نیروهاى سپاه و ارتش افراد زیادى بودند و هستند؛ بعضى شهید شدند، بعضى بحمدا‌لله زنده و سرِپا هستند که تلاشهاى زیادى کرده‌اند و ان‌شاءالله بایستى شناسایى بشوند، نامشان مشخّص بشود و ان‌شاءالله قدردانىِ مشخّص و مجسّم و متبلور در « نشان »، از آنها انجام بگیرد. و برادرها بگردند. البتّه لیست‌ها محفوظ و گزارشها مشخّص است؛ خیلى هم زحمت ندارد. این شروع کار بود؛ ان‌شاءالله در ادامه‌ی کار، حقوق همه‌ی کسانى که