بیانات سال 1368
و امّا امروز یکى از برنامه‌هاى ما معرّفى آقایانى است که اخیراً منصوب شده‌اند و چون ما بنا را بر این گذاشته‌ایم که مراسم ما از معنویّت و حقیقت و صمیمیّت، سرشار باشد، اگر برخى از تشریفات هم در آن [ انجام ] نشد، نشد. البتّه من مخالف با تشریفات نیستم - تشریفات نظامى البتّه، نه مطلقِ تشریفات؛ من با تشریفات شخصى و در زندگى شخصى صددرصد مخالفم؛ براى خودم مخالفم، اگر دیگران هم نداشته باشند، ترجیح میدهم - و نسبت به تشریفات رسمى که گاهى این تشریفات شعار ( ۹ ) است و گاهى یک معنا و مفهومى در این تشریفات هست که حائز اهمّیّت است، علاقه‌مند هستم؛ امّا اگر یک وقتى به‌خاطر یک جهت دیگرى، آن تشریفات عملى نشد، از نظر من ایرادى ندارد، که امروز به‌خاطر وضعیّت جاى ما، آن تشریفاتِ مفصّل طبعاً نمیتوانست انجام بگیرد. خب، وضعیّت ما طلبگى است؛ با همین طلبگى فعلاً این کار را انجام میدهیم. هویّت و معنویّت و معناى کار مهم است؛ اگرچه حالا خیلى از لحاظ ظواهر آن‌چنان که میخواهیم، نباشد. لذاست که تشریفات آن‌چنانى را نداریم. من براى ستاد فرماندهى کل، ( ۱۰ ) آقاى دکتر فیروزآبادى را - که برادر بسیجىِ سابقه‌دار و مورد اعتماد ما هستند - [ منصوب کردم ]. همان‌طور که گفتم سیاست‌گذارى و کارهاى کلّى و هدایت کلّى و همسان‌سازى و هماهنگ‌سازى دو سازمان بر عهده‌ی این ستاد است و ستاد سپاه پاسداران و ستاد مشترک ارتش براى کارهایشان از طریق ستاد کل اقدام خواهند کرد. البتّه در هر جا و به هر نحو که لازم باشد، من با فرماندهان