بیانات سال 1368


مسلمان نیست - در این دو مشترک است: به قبله‌ی واحد، خداى واحد، پیغمبر واحد، قرآن واحد، احکام واحد، ارکان واحدِ اسلامى معتقدند. امّا شما ببینید استعمار، در طول زمان از شیعه و سنّى در مقابل یکدیگر چه وسیله‌ی اختلافى درست کرده؛ بخصوص در محافل پایین‌تر و نسبت به مردمى که قدرى از معرفت و توجّه دورتر هستند ! در آن اوساط ( ۶ ) پایین مردم، این اختلاف شدید است. همیشه در ایران، بعد از انقلاب ‌ - البتّه قبل از انقلاب تلاش زیادى داشتیم در این مورد، منتها تلاش فردى بود - سیاست جمهورى اسلامى این بود که بین برادران، وحدت و تفاهم ایجاد کند؛ به اینها ثابت کند که هر دو طرف اشتباه میکنند که اختلافات خودشان را آن‌قدر عمیق و غیر قابل التیام می‌بینند. و ما در داخل کشور بحمدا‌لله‌ موفّق شدیم؛ علی‌رغم آن همه فشارى که دشمن وارد کرد. شماها غالباً جزئیّات را نمیدانید. اگر یک وقتى اینها نوشته بشود، آن‌وقت منصفین عالم خواهند فهمید که ما در این ده سال براى ایجاد وحدت، چه کشیدیم از توطئه‌هاى استعمار؛ با چه طرقى وارد شدند براى اینکه برادران را در مقابل هم نگه دارند. علی‌ای‌حال، ما همیشه به علماى فریقین گفته‌ایم شما که میدانید وحدت حق است، اتّحاد حق است، باید به مردم خودتان، به عوام تفهیم کنید؛ مخلصین قبول کردند، به همان اندازه هم تأثیر گذاشت. در جاهاى دیگر هم همین‌طور است. در افغانستان این اختلاف هست ‌ - شماها خوب میدانید بنده هم میدانم - نزدیکىِ خراسان و افغانستان خیلى زیاد است؛ ما از دیرباز دائماً بین مشهد و شهرهاى

«4»