مجریّه یا مسئولین دولتى هیچ خطا یا اشتباهى نداشتند؛ چرا، هیچ انسانى خالى از خطا نیست؛ این به معناى آن بود که وقتى خط درست است، راه درست است، حکومت در جهت صحیح حرکت میکند، دشمن [ هم ] فشار می‌آورَد، آحاد مردم موظّفند به حمایت و پشتیبانى از کسانى که دارند این کاروان عظیم را پیش میبرند و هدایت میکنند و پشتیبانى میکنند. امروز هم همان‌جور [ است ]. بنده هم به تبعیّت از امام بزرگوارمان ( رضوان ا‌لله‌ تعالى علیه ) عرض میکنم که امروز حمایت و کمک به مسئولین کشور یک واجب و فریضه‌ی شرعى است. همه‌ی مسئولین کشور ‌ - آن کسانى که این بار سنگین را بر دوش گرفته‌اند - شایسته‌ی این هستند که مردم از آنها حمایت کنند. حمایت از رئیس‌جمهور واجب است؛ حمایت از دولت واجب است؛ حمایت از قوّه‌ی قضائیّه واجب است. حمایت کنید تا تقویت بشوند تا بتوانند توقّعاتى را که از آنها هست، برآورده کنند. بنده یک وقتى ‌ - چند سال قبل از این، شاید حدود سالهاى ۶۱ یا ۶۲ بود - در مجلس شوراى اسلامى شرکت کردم؛ آن‌وقت انتقاداتى از دولت در مجلس میشد؛ گفتم یک گردنه‌ی بسیار تند و شیب تندى است و این ماشین هم دارد با کمال فشار، ناله‌کنان از اینجا بالا میرود، شما توقّع دارید مثلاً با سرعت صد برود، این با سرعت چهل دارد میرود؛ علاج آن چیست ؟ آیا علاجش این است که یک سنگ بردارید به ماشین بزنید و بگویید چرا سرعتت کم است ؟ خب، [ سرعت ] کمتر خواهد شد؛ علاج این است که اگر دیدید سرعتش کم است، دست

«9»