بیانات سال 1368
بسم الله الرّحمن الرّحیم بسیار خوشحالم که یک بار دیگر جمعى از مردم مؤمن و مبارز و انقلابى شهر رفسنجان را به اتّفاق علماى محترم این شهر ملاقات میکنم. بنده در طول سالهاى گذشته، مخصوصاً سالهاى پیش از پیروزى انقلاب - که دوران اختناق بود، دوران ترس بود، دوران شدّت بود - خاطرات بسیار خوبى از مردم رفسنجان در ذهن دارم. و خود بنده در رفسنجانِ شما با مردم مبارز و علماى مبارز این شهر ملاقاتها، دیدارها و همکاری‌ها داشته‌ام. حقیقتاً مردم رفسنجان جزو کسانى هستند که باید آنها را در شمار سابقین در امر مبارزه و انقلاب دانست. از اوایل شروع نهضت در این شهر، مقلّدین امام بودند؛ زیاد هم بودند. کانونهاى مبارزه در این شهر بود و این یکى از افتخارات شهر شما است. و من هرگز آن روزها را، آن سخنرانی‌ها را، آن جلسات گرم را، آن چهره‌هاى مصمّم و با اخلاص و مؤمن را از یاد نخواهم برد. بعد از پیروزى انقلاب هم بحمدا‌لله مردم رفسنجان راه را ادامه دادند. در جبهه‌هاى نبرد، در انفاقات مالى و در کارهاى گوناگونِ انقلابى همیشه حضور داشته‌اند و افتخارات گذشته‌ی خودشان را تثبیت کرده‌اند و تحکیم کرده‌اند؛ و درست هم همین است. اگر یک جمعیّتى و یک ملّتى در خطّ