نوکرى دشمنان خدا را بکنند، دشمنى با بندگان صالح خدا بکنند، فشار بر روى مؤمنین و متّقین و علما وارد کنند و درعین‌حال نام خودشان را مسلمان بگذارند. اینجا، آن‌جور نیست. تنها نقطه‌اى در عالم اسلام که مسئولان کشور و اداره‌کنندگان و مدیران باید از نظر مردم شناخته‌شده باشند به تقوا و ایمان و تعبّد، ایران اسلامى است؛ این را مردم دنیا می‌بینند، این را مردم دنیا حس میکنند. بقیّه‌ی کشورها ادّعاى اسلام میکنند و زمامدارانشان، فسّاق و فجّارى در رأس امور قرار میدهند؛ مردم مسلمان هم مشاهده میکنند و تحمّل میکنند؛ چاره‌اى ندارند. شما ببینید بعضى از کشورهاى اسلامىِ مدّعى اسلامیّت و مدّعى ترویج اسلام را ! بعضی‌ها آن‌قدر پُررو و وقیح هستند که خودشان را بانى اسلام و صاحب اسلام و مروّج اسلام هم به حساب می‌آورند و معرّفى میکنند؛ درعین‌حال کپسول فساد و انحطاط و منشأ محرّمات و گناهان کبیره هستند ! خب این را مردم دنیا می‌بینند. مسلمانانى که بصیرند اینها را میفهمند و میدانند که در این صورت اگر پرچم وحدت اسلامى بلند شد، دلهاى مسلمانان به‌طور قهرى متوجّه خواهد شد به آنجایى که حقیقتاً در آنجا اسلام حاکم است، حقیقتاً ملاکها و معیارها از اسلام گرفته شده است، حقیقتاً ملاک حاکمیّت و مدیریّت و مسئولیّت، مسلمان بودن است، حقیقتاً آیه‌ی شریفه‌ی قرآن صادق است که فرمود: اَّلَّذینَ اِن مَکـَّنُّ‌هُم فِی الاَرضِـ اَقامُوا الصَّلْوةَ وَءاتَوُا الزَّکـْوةَ وَ اَمَروا

«7»