شکست خورد و این تجربه‌ی تلخ را برای ملّتها به وجود بیاورد؛ و یا ملّت ایران را به سازش بکشاند تا باز به ملّتهای عالم بگوید که ملّت مقاوم پُرشور پُرحماسه‌ای مثل ملّت ایران هم آخرش مجبور شد با ما کنار بیاید و کوتاه بیاید؛ سعی‌شان این است؛ بحمدا‌لله‌ تا امروز چنین چیزی اتّفاق نیفتاده، بعد از این هم اتّفاق نخواهد افتاد. تا ما هستیم، تا این ملّت هست، تا روح و نَفَس گرم امام فقید عزیزمان در خاطره‌های ما و در این فضای انقلابی ما زنده است، چنین چیزی پیش نمی‌آید. خب، این مقدّمه بود که عرض کردم. یعنی به‌طور خلاصه امروز دولت ایران و ملّت ایران و ایران اسلامی درمجموع، آن نقطه‌ای است که فشارها و تهدیدها و زورگویی‌ها تاکنون روی این نقطه اثری نگذاشته و ملّتهای دنیا هم چون این را دیده‌اند و فهمیده‌اند، امیدشان به اینجا است. حرفی که میخواهم عرض کنم این است: من و شما، ما ملّت ایران که امروز این تکلیف بزرگ الهی یعنی امید دادن به مردم عالم ‌ - لِتَکونوا شُهَداّْءَ عَلَی النّاس؛ ( ۳۳ ) شما آن نمونه‌های شاهدی هستید که ملّتهای دیگر و مردم دنیا دارند به شما نگاه میکنند - به گردن ما است، این را باید درست بشناسیم. کار عمده‌ی ما این است که این نقطه‌ی امید را در دلهای ملّتهای مسلمان حفظ کنیم. همچنان که در طول این ده یازده سال ملّت ایران توانسته است همیشه در جایگاهی قرار داشته باشد که چشم و دل ملّتها به او روشن و امیدوار باشد، از حالا به بعد هم

«25»