این، تکلیف اسلامی است. فضای اسلامی و جامعه‌ی اسلامی باید از این خصوصیّات پُر باشد و این کاری است که نبیّ مکرّم اسلام ( صلّی ا‌لله‌ علیه و آله و سلّم ) با روشهای خود، با تعلیمات خود، با حضور خود در میان مردم و قشرهای مردم و با ابتکارهای جالبی در هر مورد ‌ - همچنان که نمونه‌های مختصری عرض شد - انجام میداد. امیدوارم خداوند توفیق بدهد و ما بتوانیم این راه را دنبال کنیم. در همین مورد چند دعا کنم تا ‌ان‌شاءالله‌ مورد توجّه و لطف الهی قرار بگیرد: پروردگارا ! راه ما را راه نبیّ مکرّم خود قرار بده؛ دلهای ما را به یکدیگر مهربان کن؛ ما را در مقابل دشمنانِ خود اشدّاء قرار بده، در میان بندگانِ خود رحماء قرار بده؛ ( ۲۵ ) پروردگارا ! توفیق پیاده کردن اسلام و استقرار عدل اسلامی و عدل نبوی و علوی را به همه‌ی ما عنایت بفرما؛ پروردگارا ! از این اجتماع بزرگِ ما و از حسناتی که از مردم مسلمان سر میزند، هدیه‌ای به روح مطهّر امام بزرگوار و فقیدمان برسان. بسم الله الرّحمن الرّحیم، وَ العَـصرِ، اِنَّ ‌الاِنسانَ‌ لَفی‌ خُسرٍ، اِلَّا الَّذینَءامَنوا وَعَمِلُوا الصّالِح ٰ تِ‌ وَتَواصَوابِالحَقِّ ‌وَتَواصَوابِالصَّبرِ. ) ۲۶ ( خطبه‌ی دوّم بسم الله الرّحمن الرّحیم

«20»