بیانات سال 1368


بسم الله الرّحمن الرّحیم بنده هم متقابلاً عرض ارادت و اخلاص صمیمانه‌ی خودم را نسبت به شما خانواده‌هاى معزَّز ( ۲ ) شهیدان که حقیقتاً از جمله‌ی فداکارترین مردم کشور ما و انقلاب هستید تقدیم میدارم و از همه‌ی شما که از راه‌هاى طولانى و از نقاط مختلف تشریف آوردید و این توفیق را به بنده ارزانى داشتید تشکّر میکنم؛ مخصوصاً از آقایان علماى اعلام و ائمّه‌ی محترم جمعه. در زمان ما ارزش شهادت و فداکارى در راه خدا از بسیارى از زمانهاى تاریخ اسلام بیشتر است. شهادت همیشه باارزش است و فداکارى در راه خدا همیشه یک کار عظیم و ارجمندى است؛ امّا همین کار خوب و بزرگ، در بعضى از شرایط و در بعضى از زمانها بزرگ‌تر و مهم‌تر و باارزش‌تر است. مثلاً در صدر اسلام، فداکارى واقعاً ارزش مضاعف داشت؛ علّت هم این بود که در آن دوران، اسلام مثل نهالى بود و اگر فداکاری‌ها نمیبود، دشمنان اسلام شاید این نهال را میکندند. در زمان سیّدالشّهدا ( علیه الصّلاة و السّلام ) آن فداکارى و آن شهادت بزرگ، ارزش مضاعف داشت؛ چون حقیقتاً محصول زحمات پیغمبر، در آن روزها داشت از بین میرفت و فداکارى حسین‌بن‌على ( علیه السّلام ) و یاران آن بزرگوار مانع شد. بعضى از زمانها این‌جور است که مجاهدت در راه خدا و

«1»