بیانات سال 1368


خانواده‌هاى اسرا بدانند و افتخار کنند. همچنان که خانواده‌هاى شهدا به شهداى خودشان افتخار کردند، خانواده‌هاى اسرا هم به این آزادمردان و جوانان آزاده باید افتخار کنند؛ ما میدانیم اینها چقدر مردانگى و قدرت نفْس از خودشان نشان دادند و دشمن نتوانسته اینها را هضم کند. البتّه روى اسراى عزیزمان در طول این چند سال سخت‌گیری‌ها و فشارهایى هم داشتند؛ ولى آنها مَردند، آنها مؤمنند، تحمّل کردند و ایستادگى کردند. حالا همان رژیمى که آن‌قدر نسبت به اسرا سخت‌گیرى کرده است، براى مصلحت خودش و براى فریب افکار عمومى مردم دنیا میگوید مسئله‌ی اسرا یک مسئله‌ی انسانى است ! این را به‌عنوان یک مسئله‌ی انسانى مطرح میکند. و قبل از عقب‌نشینى میگوید بیایید اسرا را مبادله کنیم ! کدام اسرا را مبادله کنید ؟ اسرائى که ثبت‌نام نشده‌اند ؟ چندین هزار از اسراى ما در زندانها و اردوگاه‌هاى رژیم بعثى هنوز ثبت‌نام نشده‌اند و صلیب سرخ این‌قدر شجاعت و بی‌طرفى نداشته که برود اینها را ثبت‌نام بکند. [ فقط ] یک تعدادى از اسراى ما در آنجا ثبت‌نام شده‌اند. میگویند بیایید همه‌ی اسراى عراقى را که در ایران هستند، به ما بدهید، این تعداد اسیر را بگیرید ! بعد ما بیفتیم دنبال عراق، چند سال مدام التماس [ کنیم ] که ما چند هزار اسیر دیگر آنجا داریم. آنها دلشان این‌جور چیزى میخواهد. مسئله‌ی اسرا را به‌عنوان یک مسئله‌ی انسانى مطرح میکنند؛ درحالی‌که از اوّلی‌ترین و ابتدائی‌ترین خدماتى که باید نسبت به اسرا انجام بشود، خوددارى کردند؛ حتّى اجازه ندادند که اسم اینها روى کاغذ و در

«10»