از خود نباشد و خود را آماده نکند هم درواقع زنده نیست؛ هر ملّتى که اهمّیّت دفاع را درک نکند هم به یک معنا زنده نیست. ما نمیتوانیم چشم داشته باشیم، قدرت تحلیل داشته باشیم، توطئه‌ی عمیقِ عنادآمیزِ استکبار را علیه اسلام و انقلاب و نظام اسلامى ببینیم، درعین‌حال به فکر دفاع نباشیم. خدا نیاورد آن روزى را که این ملّت و برگزیدگانش از تهاجم عنودانه‌ی ( ۳ ) خباثت‌آمیز استکبار جهانى و در رأس آنها آمریکا، دچار غفلت بشوند. انقلاب به‌خاطر هویّتش، به‌خاطر اسلامى بودنش، به‌خاطر تسلیم نشدنش در مقابل ظلم ظالمانِ مستکبرِ عالم در این زمان، مورد بغض و عناد مستکبران و قلدران عالم بوده و هست و خواهد بود. آنچه تمام نخواهد شد، بغض و عناد استکبار با ما است. ممکن است یک روزى احساس کنند فایده‌اى ندارد و حمله و تهاجم را متوقّف کنند؛ ممکن است یک روزى قدرت نظام جمهورى اسلامى خیلی‌ها را در سطح عالم به اظهار دوستى و همراهى وادار کند؛ امّا ممکن نیست که دشمنىِ سلسله‌جنبانان استکبار عالم و شیطان‌صفتان گمره‌سازِ راه بنی‌آدم، نسبت به انقلاب، هیچوقت از بین برود. تا این دشمنى هست، تهدید هست؛ تا تهدید هست، فکر دفاع و آمادگى دفاع باید باشد. یکى از راه‌هاى تبلیغاتىِ موذیانه‌ی دشمنان ما همین است که تا ما سخن از دفاع از انقلاب و از نظام و از کشور و از ملّتمان

«2»