آفریقایى که توده‌ی مردم، مسلمانند - مساجد معمور ( ۴ ) است؛ امّا [ وقتى ] یک جمعى به‌عنوان طرف‌دارى از اسلام قیام میکنند، حکومتهاى وابسته این جمع را زیر فشار قرار میدهند و آنها را با انواع شکنجه‌ها شکنجه میکنند و آنها را خرابکار مینامند. این به چه معنا است ؟ معنایش این است که آنچه در آن کشورها رایج است چون از لبّ اسلام و حقیقت اسلام فاصله دارد، افراد مؤمن و داراى وجدانِ آگاه و آزاد درصدد برمی‌آیند که اسلام واقعى و سازش‌ناپذیر را حاکم کنند و اصطکاک پیش می‌آید. این یک حقیقتى است که امروز اسلام در حال پیشروى است، و این یکى از معجزات اسلام و قرآن است؛ زیرا آن‌قدرى که علیه اسلام ‌ - بخصوص در طول این ده سال اخیر - تبلیغ شده و پول خرج شده و اقدام شده است، شاید علیه هیچ فکر و عقیده‌ی دیگرى در طول مدّت مشابه، این همه تبلیغ و ضدّیّت و خصومت انجام نگرفته. از وقتى انقلاب اسلامى در ایران پیروز شد و مردم مؤمنِ متعهّدِ ما، بر اساس اسلام عمل کردند ‌ - یعنى اسلام در کشور ما فقط لقلقه‌ی لسان نبود و نیست، بلکه ملّت ما به همان جهت‌گیری‌هایى که قرآن براى مسلمانها خواسته است عمل کردند، ملّت ما با شیطانها و قدرتهاى ظالم مبارزه کردند، ملّت ما در راه خدا از همه‌چیز گذشتند؛ یعنى همان فداکاری‌اى که اسلام خواسته است، ملّت ما عزّت خود را در مقابل قدرتهاى جهانى حفظ کردند یعنى همان چیزى که قرآن براى مسلمانها خواسته است؛ وَلِله العِزَّةُ وَلِرَسولِه  وَلِلمُؤمِنین، ( ۵ ) عزّتْ

«3»