بیانات سال 1368
بسم الله الرّحمن الرّحیم
اوّلاً از همه‌ی برادران و خواهران که از نقاط دوردست تشریف آورده‌اند، مخصوصاً علماى اعلام و خانواده‌هاى معظّم شهیدان صمیمانه تشکّر میکنم. و امیدوارم که خداوند متعال بر همه‌ی شما مردم مؤمن و شریف و علاقه‌مند و فدائىِ انقلاب، رحمت و فضل و برکات خود را نازل کند. امروز در سرتاسر عالم یک حقیقت روشنى محسوس است که اگر کسى از مسائل جهان مطّلع باشد، این حقیقت را خواهد دید و جاى انکار نیست؛ و آن این است که اسلام در درون اجتماعات بشرى، چه اجتماعاتى که از ظلم و ستم قدرتهاى شیطانى و نظامهاى طاغوتى به جان آمده‌اند و به دنبال یک فکر جدید و راه جدیدى هستند - مثل جوامع کشورهاى آفریقایى و آسیایى و امثال اینها - و چه حتّى خود جوامع کشورهاى اروپایى، به نحوى در حال نفوذ کردن است، در حال وارد شدن است. البتّه کدام اسلام ؟ این قابل بحث است. چون دو اسلام هست؛ دو چیز هست به نام اسلام؛ شاید بعضى از ظواهر این دو چیز، با هم شبیه هم هستند؛ امّا روح و لُب و جهت‌گیرى این دو چیز یکسان نیست: [ یکى ] اسلام