بیانات سال 1368
روحانیّت و فقاهت و همه‌چیز دارد - ما به ایشان هیچ اعتراضى نداریم، تشخیص ایشان این بوده - لکن امروز مراجع این‌جورى نیستند. امروز مراجع به ضرورتهایى که حوزه مواجه با آنها است آشنا هستند و آماده هستند براى اینکه حوزه را آن‌چنان که نیاز زمان است، سازمان‌دهى بکنند؛ این را من از روى قرائنِ تقریباً علمیّه و روى سوابقى عرض میکنم که بنده از آن‌وقت‌ها که قم بودیم و افکار آقایان را از نزدیک می‌شناختیم، یادم هست؛ میدانم که الان خوشبختانه یک چنین وضعیّتى وجود دارد و الان مراجع در این مرحله‌ها هستند. پس بنابراین، این سهم مراجع؛ آنها در این زمینه‌ها همکارى و تدبیر و ابتکار عمل و پشتیبانى و عزم و تصویب و تأیید را خواهند داشت. می‌آییم سراغ مدرّسین و به‌طور خاص جامعه‌ی مدرّسین؛ امام، جامعه‌ی مدرّسین را هم در همین پیام ذکر کردند. خطاب کردند به طلّاب - تعبیر امام ( رضوان ا‌لله علیه ) این است - که شما جذب جامعه‌ی مدرّسین بشوید. مسئله‌ی جذب شدن است. این به چه معنا است ؟ همه میتوانند این را بفهمند. یک جهتى را امام مشخّص کردند؛ امام خواستند در این بیان، با این حرفى و فکرى که آن‌وقت‌ها در حوزه رایج بود و دامن هم زده میشد که جامعه‌ی مدرّسین را بکلّى « مسلوب الاعتبار و الاختیار » از همه‌ی امور حوزه و انقلاب بکنند، معارضه کنند و صریحاً مبارزه کردند. یعنى به همان طلّاب جوان انقلابى مؤمن - که سفارششان در آن پیام شده و خواسته شده