بیانات سال 1368
که اگر حرفى یک جا گفته شد یا مثلاً اظهارى یک جا از کسى صادر شد - قولاً یا کتباً - این تعریض ( ۳۸ ) به من است که کسى به‌عنوان محبّت به من، مثلاً به کسى اعتراض کند و کسى را متّهم کند یا به کسى پرخاش کند. من عرض میکنم داخل مجموعه - بلکه داخل حوزه - مطلقاً نگذارید که این حرفها باب بشود. البتّه بنده نسبت به مسائل مربوط به حوزه - همان‌طورى که اوّل هم اشاره کردم - به‌هیچوجه خودم را غیرمسئول نمیدانم. یعنى وجدان طلبگى و وجدان مسئولیّت کنونى من، به‌هیچوجه اجازه نمیدهد که مسئله‌ی اهمّ اسلامىِ جامعه‌مان و کشورمان، از نظر من یک مسئله‌ی درجه‌ی دو باشد؛ نخیر، این مسئله‌ی مهمّى است؛ مسئله‌ی درجه‌ی یک است. من خودم را نسبت به این قضایا و نسبت به [ حوزه‌ی ] قم و آینده‌ی آن و ترتیبات آن مسئول میدانم و هر کارى که شرعاً بر عهده‌ی من باشد و تشخیص بدهم، ان‌شاءالله انجام خواهم داد. غرض، مشاجرات و این حرفها را مطلقاً نگذارید که به بهانه‌هاى گوناگون در حوزه و در داخل مجموعه راه پیدا کند. خب، خوب است که دیگر این بحث را تمام بکنیم. ما برنامه را به این ترتیب گذاشته بودیم که یک مقدارى بنده صحبت کنم و عرایضى عرض بکنم، بعد هم نوبت بدهیم به شما که اگر سؤالاتى هست مطرح بفرمایید یا اگر مطلبى هست که میخواهید بگویید بیان بکنید.