بیانات سال 1368
استثنائى دوران معاصر - فروببارد که در آخرین قدمهاى آن زندگى سرشار از برکت، یک چنین برکتى را به وجود آوردند؛ مَن سَنَّ سُنَّةً حَسَنَةً فَلَهُ اَجرُها وَ اَجرُ مَن عَمِلَ بِها ؛( ۳ ) هر کارى بکنید، دنباله‌ی آن سنّت حسنه‌اى است که ایشان با آن پیام ( ۴ ) پُرطنین و پُرمحتوا و سرشار از روح و تپش بنیان‌گذارى کردند. این را دنبال کنید و سعى کنید کار را در همان چهارچوبى که امام در آن پیام آوردند، محتوا بدهید و پیش ببرید؛ یعنى نگذارید اندکى توقّف در کار به وجود بیاید. اگر یک تشکیلاتى به وجود آمد امّا هدف روشنى نداشت، یا هدف داشت لکن برنامه‌ریزى براى رفتن به سمت آن هدف انجام نگرفت، و تشکیلات بیکار ماند، به خودىِ خود، تشکیلات از هم خواهد پاشید. اگر هم بماند، صورت بی‌جانى است؛ خاصیّت تشکّل انسانى این است. هدف را محدّد ( ۵ ) کنید، مشخّص کنید که میخواهید چه‌کار کنید. و هدف را از پیام امام بگیرید؛ امام در این پیام پیشنهاد خاصّى ندادند و طرح خاصّى را ارائه نفرمودند؛ امّا اوّل تا آخر پیام سرشار است از جهت و ارائه‌ی جهتها؛ آن اَعلام لازم و تابلوهاى سر راه که انسان را هدایت میکند، در پیام مبارک ایشان پُر است. که من دیدم آقایان روى پیام کار کردند و نکات پیام استخراج شده و روى آن تأمّل و دقّت انجام میگیرد؛ این، کار خوبى است. هدف، بر اساس این پیام روشن بشود، حیطه‌بندى بشود، مشخّص بشود که در حوزه چه‌کار میخواهیم بکنیم؛ بعد بر اساس آن هدف