۲۳ ) کتاب اجوبة مسائل جارالله و کتاب الفصول المهمّة نوشته‌ى سیّدعبدالحسین شرف‌الدّین موسوى عاملى؛ کتاب الغدیر نوشته‌ى علّامه عبدالحسین امینى

۲۴ ) برخى از مغرضین با تمسّک به بخشى از پیام حضرت امام خمینى ( قدّس سرّه الشّریف ) به‌مناسبت نیمه‌ى شعبان ( هفتم تیر ماه ۱۳۵۹ ) زمینه‌ى اتّهام به امام بزرگوار را فراهم میکردند. آنان به این جمله از ایشان استناد میکردند که فرموده بود: « هر یک از انبیا که آمدند، براى اجراى عدالت آمدند و مقصدشان هم این بود که اجراى عدالت را در همه عالم بکنند لکن موفّق نشدند .» درحالى‌که مجموعه‌ى عبارات، مراد واقعى ایشان را نشان میدهد: « قضیّه‌ى غیبت حضرت صاحب، قضیّه‌ى مهمّى است که به ما مسائلى میفهماند. مِن‌جمله اینکه براى یک همچو کار بزرگى که در تمام دنیا عدالت به معناى واقعى اجرا بشود، در تمام بشر نبوده الّا مهدى موعود ( سلام الله‌ علیه ) که خداى تبارک و تعالى او را ذخیره کرده است براى بشر. هر یک از انبیا که آمدند، براى اجراى عدالت آمدند و مقصدشان هم این بود که اجراى عدالت را در همه عالم بکنند لکن موفّق نشدند. حتّى رسول ختمى ( صلّى الله‌ علیه و آله ) که براى اصلاح بشر آمده بود و براى اجراى عدالت آمده بود و براى تربیت بشر آمده بود، باز در زمان خودشان موفّق نشدند به این معنا، و آن کسى که به این معنا موفّق خواهد شد و

«38»