بیانات سال 1368


میسازد. اسلام این را از ما خواسته است؛ و اگر بپرسند چطور، ما الگوهایى داریم؛ از جمله فاطمه‌ی زهرا ( سلام ا‌لله‌ علیها ). بشرِ امروز در چهارچوب تمدّنهاى مادّى دنیا یک‌بُعدى است؛ بشرِ امروز در تربیت مکتبهاى حاکم بر دنیا، یک انسان یک‌بُعدى است؛ غالباً اگر سرگرم زندگى میشوند، از معنویّت غافل میشوند. ببینید دنیا را ! لابد خوانده‌اید یا شنیده‌اید؛ در کشورهاى دور از معنویّت در دنیا، در آن جوامعى که معنویّت ندارند ‌ - مثل بسیارى از جوامع اروپایى و غیر آنها؛ البتّه بین آنها هم افراد اهل معنا هستند، امّا کم؛ نظام نظام غیرمعنوى و نظام مادّى است - مردم سرگرم زندگی‌اند، سرگرم مادّیّتند، سرگرم تأمین شکم و رفاهند، اصلاً یادشان نمی‌آید از معنویّت؛ یادشان نمی‌آید از ارتباط با خدا؛ یادشان نمی‌آید از توجّه و ذکر و دعا و تضرّع و گریه و نافله و ارتباط قلبى با خدا؛ در غفلت کامل، که بزرگ‌ترین بلا براى انسان غفلت است که او را از همه‌ی خیرات موجود براى انسان محروم میکند. غفلت، آفت بزرگى است. حتّى در میدان سیاست هم غافلند وقتى مشغول شکم و اداره‌ی زندگى شخصى میشوند. بیشتر مردمى که در این کشورهاى پیشرفته هستند، درک و تحلیل مسائل سیاسى ندارند؛ دولتها آنها را با تعصّب ‌ - با تعصّبهاى گروهى، تعصّبهاى حزبى، احیاناً تعصّبهاى قوم‌گرایى و ناسیونالیستى‌ - میکشانند به این طرف و آن طرف و از آنها در میدانهاى سیاست استفاده میکنند. توده‌ی مردم و عامّه‌ی مردم تحلیل سیاسى

«4»