بیانات سال 1368
ندارند. امّا در اسلام این‌جور نیست. همین حالا در جامعه‌ی اسلامى ما، مردم ما تحلیل سیاسى دارند؛ همین قشرهاى محروم کشور، همین عشایر سلحشورِ غیور کشور، همین عزیزانى که در استان فارس در چادرها یا در کوره‌دِه‌ها و در راه‌هاى دور زندگى میکنند - که جمعى از آنها هم در این محفل حضور دارند - و در سایر مناطق کشور که بنده در میان این قشرهاى مردممان رفته‌ام، با آنها صحبت کرده‌ام، با آنها نشست‌وبرخاست کرده‌ام، آنها را در مناطق خودشان و در خانه‌ها و چادرهاى خودشان زیارت کرده‌ام، تحلیل سیاسى دارند؛ همینها سیاست میفهمند و نسبت به مسائل کشور داراى عقیده و انگیزه و مقصود هستند؛ میفهمند ما امروز در دنیا با چه کسى طرفیم؛ میفهمند توطئه‌ی استکبار جهانى و توطئه‌ی آمریکا یعنى چه؛ میفهمند چرا دشمن جنگ را بر ما تحمیل کرده بود؛ میفهمند چرا دنیاى استکبارى و قدرتهاى مسلّح عالم در جنگى که بر ما تحمیل شد، دائماً از دشمن ما حمایت میکردند و هنوز هم بسیارى [ از آنها ] میکنند؛ اینها را میفهمند. این تحلیل سیاسى است. این یک بُعدِ زندگى یک انسان مسلمان است. لذا در تمام طول این مدّت ده سال و چند ماهى که امام فقید بزرگوارمان ( رضوان ا‌لله تعالى علیه ) در میان ما بودند و رهبرى امّت ما و مسلمانان عالم را بر عهده داشتند، شما در بیانات ایشان میدیدید که بر روى حضور سیاسى ملّت یعنى حضور مردم در صحنه‌هاى سیاسى تأکید