بیانات سال 1368
این مسئله‌ی وحدت که من در این دیدار صمیمی و دوستانه میخواهم این را بیشتر از همه به آقایان عرض بکنم، یک مسئله‌ی حیاتی است. نه اینکه بگوییم [ تنها ] برای جمهوری اسلامی حیاتی است - البتّه در اهمّیّت آن برای جمهوری اسلامی جای شک نیست - بلکه برای اسلام و دنیای اسلام هم حقیقتاً حیاتی است. شما ملاحظه کنید، امروز دنیا دارد به سمت بلوک‌بندی میرود؛ یعنی هر چند کشور در یک گوشه‌ای، به ادنی ٰ( ۴ ) مناسبتی با هم اتّحاد و اتّفاق پیدا میکنند؛ مثلاً کشورهای شرق آسیا - کشورهای آسه‌آن ( ۵ ) - جامعه‌ی مشترک اروپا، اتّحاد ورشو ( ۶ ) تا وقتی‌که اروپای شرقی قبل از این حوادث اخیر ( ۷ ) یک هویّتی داشت، اتّحاد کشورهای حول‌وحوش خلیج مکزیک، گروه غیرمتعهّدها ،( ۸ ) سازمان ملل. همه‌ی واحدهای پراکنده در همه‌ی دنیا دارند تبدیل میشوند به واحدهای پیوسته. علّت هم این است که در این دنیا میفهمند که هر واحدی به‌تنهایی قادر بر تأمین نیازهای خودش - از جمله نیاز دفاع از خودش - نیست و باید با هم دست‌به‌یکی کنند. در عین اینکه دولتها و قدرتها و اداره‌کنندگان جهان برای مصالح دولتهایشان و مصالح سیاسی‌شان دارند به سمت وحدت پیش میروند، تمام تلاشهای استکبار در جهت تضعیف ملّتها و بخصوص ملّت اسلام و ایجاد اختلاف بین اینها دارد به کار میرود. خب شیعه و سنّی که مسئله‌ی امروز نیست؛ قرنها است که در اسلام شیعه‌ای وجود دارد، سنّی‌ای وجود دارد؛ در خود سنّی‌ها، اشعری‌ای وجود دارد، معتزلی‌ای وجود دارد، مذاهب