بیانات سال 1368


بسم الله الرّحمن الرّحیم بنده هم خیلى خوشوقتم از زیارت آقایان محترم و از اینکه بحمدا‌لله‌ یکى از آرزوهاى دیرین دلسوزان به حوزه‌ی علمیّه و آینده‌ی فکرى دنیاى اسلام، به شکل مؤسّسه‌ی شما تحقّق پیدا کرده؛ و خدا را شکرگزاریم که بحمدا‌لله‌ مردان بزرگى و شخصیّت‌هاى برجسته و صاحب‌نظر و باابتکار و دلسوزى را برگزید تا یک چنین تشکیلاتى را و یک چنین بنائى را پایه‌گذارى کنند. و از خداى بزرگ براى این عزیزانِ مغتنم و بزرگوار، آرزوى توفیق میکنیم و امیدواریم که ‌ان‌شاءالله‌ این رشته کارها و این جریان مبارک، همچنان ادامه داشته باشد. شما آقایان میدانید که امروز نیاز به معارف اسلامى در دنیا، با آنچه در گذشته وجود داشته است، تفاوتهاى خیلى زیاد و فاصله‌هاى عجیب و ژرفى دارد. در گذشته، ارتباطات این‌قدر نبود؛ تهاجم افکار غلط و انحرافى این همه نبود؛ تأثیرش بر روى افکار مردم این‌قدر نبود؛ طلب و خواهش و آمادگى فکر درست و فکر دینى و اسلامى این همه نبود؛ امکان گسترش فکر توحیدى این همه نبود. امروز اوضاع جور دیگرى است. امروز در داخل کشور خودمان و مرزهاى خودمان، ملّت بزرگى زندگى میکنند

«1»