بسم الله الرّحمن الرّحیم الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام على سیّدنا و نبیّنا ابیالقاسم محمّد و على آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین سیّما بقیّةالله فى الارضین. قال الله الحکیم فى کتابه: قُل اِنَّما اَعِظُکُم بِواحِدَةٍ اَن تَقوموا لِله .( ۲ ) بسیار جلسهی جامع و صمیمى و کارآمدى است. از مدّتها پیش مایل بودم که اجتماعى داشته باشیم با همهی کارگزاران عمدهی کشور؛ از دولت محترم، تا نمایندگان محترم مجلس شوراى اسلامى و قوّهی مقنّنه، تا مسئولان عالیرتبهی قوّهی قضائیّه و شوراى نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت و دستگاههاى عمدهی ادارهکنندهی نظام. و مقصود بنده هم این نبوده و نیست که در این جلسه یک مسئلهی خاصّى را مطرح کنیم و تمام کنیم، تصمیمگیریاى در این جمع بزرگ انجام بگیرد؛ بلکه نفْس اجتماع شما برادران عزیز و نشستنتان کنار یکدیگر و به وجود آمدن این فرصت براى همه که هم را ببینیم، هم را بشناسیم، تا حدودى از حال هم مطّلع بشویم، اگر سؤالى داریم از هم بکنیم، اگر توصیهاى داریم به یکدیگر بکنیم، اگر درخواستى از هم داریم مطرح کنیم، اگر حتّى گلهاى از هم داریم، روبهرو و دوبهدو به هم بگوییم [ مورد نظر بوده است ]. اعتقاد من بر