بیانات سال 1368


لِیُظهِرَه عَلَی الدّینِ کُلِّه - ( ۲ ) من در این شک ندارم. وظیفه‌ی ما این است که تلاش کنیم و راه تلاش را هم یاد گرفته‌ایم. از صدر اسلام چیزهایى براى ما گفته بودند، نمیفهمیدیم؛ از وقتى انقلاب جدّى شد، یعنى مبارزه علیه رژیم شاه براى ما جدّى شد، معناى حقایق صدر اسلام را شروع کردیم فهمیدن و در زندگى خودمان آنها را مشاهده کردیم؛ معنى صبر را فهمیدیم، معنى توکّل را فهمیدیم، معنى جهاد را فهمیدیم، معنى شهادت را فهمیدیم. و من فکر میکنم که ما سرمایه‌ی عظیمى براى حرکت در این راه داریم و این حرکت را هم ادامه خواهیم داد. آن که در این راه خسته خواهد شد، او ما نیستیم، او دشمن ما است. ظواهر که ما را فریب نخواهد داد؛ حالا قوى است و اسلحه دارد، اینها که تعیین‌کننده نیست. شصت سال است که در ترکیه دارد نداى لائیکِ متعرّضانه سر داده میشود، [ ولى ] الان زنهاى ترکیه چادر سرشان میکنند، حجاب سرشان میکنند، می‌آیند مشت گره میکنند و میگویند ما چادر میخواهیم، حجاب میخواهیم. چه کسى این کار را کرده ؟ هیچ کس نمیتواند بگوید من کرده‌ام. اصلاً همه‌ی نیروهاى مادّىِ دنیا، کوچک‌تر از این هستند که بتوانند یک چنین حادثه‌اى را به وجود بیاورند. علّت دارد، دلیل دارم من: زیرا تمام قواى مادّى عالم بسیج شدند تا در طول ده‌ها سال توانستند بشریّت را به بی‌ایمانى برسانند، [ ولى ] ناگهان همه‌ی آن سقوط کرد ! این نمیتواند ناشى از نیرویى عادّى و

«2»