بیانات سال 1368


بسم الله الرّحمن الرّحیم ( ۱ ) من فعّالیّتهاى شما را از دور می‌شناسم، میدانم و براى آنها ارج قائلم. صداى شما ‌ - که صداى اسلام است - براى ما بسیار محبوب و شیرین است. هر کسى که در این دنیاى انباشته‌ی از کفر و ظلم، از اسلام حرف میزند براى ما عزیز است. دشمنان اسلام همه‌ی تلاششان را روى اسلام متمرکز کرده‌اند و از روشهاى پیچیده استفاده میکنند، با مطرح کردن اسلام مغشوش و اسلام وابسته؛ در نقاطى از جهان الان این‌جور عمل میشود؛ لذا امروز وظیفه‌ی ما فقط مبارزه‌ی با کفّار نیست، بلکه [ مبارزه‌ی با ] کفّار و منافقین ‌ - هر دو - است؛ یعنى واقعاً « جهِدِ الکُفّارَ وَ المُنفِقینَ وَ اغلُظ عَلَیهِم »؛( ۲ ) تا آنجایى که بتوانیم، [ باید ] آن غلظت را هم نشان بدهیم؛ وظیفه‌ی امروز است. لکن من به شما عرض میکنم: ما قلبمان منوّر به نورِ امید به آینده است. امیدواریم خدا ‌ان‌شاءالله‌ به شما توفیق بدهد. ... آن روح مبارزه و استقامت اسلام، در ایشان هست. آن مسلمانى که نفهمد در اسلام مبارزه هست، او مسلمان نیست.

«1»