بیانات سال 1368


بسم الله الرّحمن الرّحیم اگرچه زندگى ما و وجود ما سرشار است از یاد امام راحل عظیم و رهبر الهى و فراموش‌نشدنى ما، امّا در مثل این ایّام ‌ - که خاطره‌ی حیات مجدّد ملّت ایران و تجدید حیات طیّبه‌ی اسلامى با همّت و اراده‌ی نیرومند آن شخصیّت عظیم و بزرگ است - یاد آن بزرگوار از همیشه زنده‌تر و برجسته‌تر است. هدف از همه‌ی این مبارزاتى که ملّت ایران به رهبرى امام بزرگوار انجام داد تا انقلاب به پیروزى رسید، و همه‌ی تلاشهایى که بعد از پیروزى انقلاب در این کشور انجام شد، تشکیل حیات طیّبه‌ی اسلامى بود. اسلام براى انسان یک روش زندگى مناسب و لایقى ( ۲ ) قائل است. تنها اگر این شرایط محقّق شد، انسان میتواند به سعادت و به کمال برسد. تلاش همه‌ی دلسوزان بشر و راهنمایان بزرگ انسان در طول تاریخ ‌ - انبیاى عظام و اولیا و مجاهدان فی‌سبیل‌ا‌لله‌ - این بوده است که این حیات طیّبه را براى بشر به وجود بیاورند؛ و سعى همه‌ی دشمنان انسان و شیاطین و طواغیت این بوده است که بشر را از این حیات طیّبه دور کنند. لذا دشمنى با شیطانها و طاغوتها، عنصر ایمان و از اجزاى اصلى دعوت همه‌ی پیغمبران بوده؛ و عمل پیغمبران و عمل پیغمبر اسلام ( صلّى ا‌لله‌

«1»