بیانات سال 1368


به‌مناسبت دهه‌ى فجر ) ۱ - ۲ - ۳ ( بسم الله الرّحمن الرّحیم این مراسم موجب شد که علاوه بر خاطره‌ی فتح تاریخى ملّت ایران و فجر عظیم تاریخ اسلام که این روزها در همه‌ی گوشه‌کنارهاى جامعه‌ی ما و ذهن و دل ملّت ما مشهود و برجسته است، خاطره‌ی دو فتح بزرگ و دو جهاد پیروز ‌ - که درحقیقت هر جهادى، مجموعه‌اى از پیروزی‌ها و مجاهدتها و عظمتها است - در ذهن ما زنده بشود. اگرچه جمع معتنابهى از فرماندهان و برجستگان عملیّات کربلاى پنج و هفت، امروز مورد تقدیر و تشکّر قرار گرفتند، ولى بی‌شک کسانى که در این عملیّات تلاش کردند و زحمت کشیدند و جانشان و زندگی‌شان و همّتشان و نیرویشان را در دستان خودشان گرفتند‌ - آماده‌ی نثار به پاى انقلاب و به پاى این ملّت و به پاى این کشور - تنها شما نبودید؛ بسیارى به شهادت رسیدند، بسیارى هم امروز هستند. و ما ممکن است بعضى از آن عناصر عزیز را تا آخر هم نشناسیم. چقدر از بسیجیان و سربازان و پاسداران و جهادگران و دیگر نیروهایى که به نحوى در جبهه حضور داشتند، در این دو عملیّات و در بقیّه‌ی روزهاى دشوار پُرافتخار جنگ تحمیلى تلاش کردند، فداکارى کردند، [ امّا ] ما حتّى نام آنها را هم نمیدانیم؛ [ ولى ] قدر آنها در نزد کرام‌الکاتبین و قدّیسین و

«1»