تشکیل میدهند؛ سالى دو بار ! خب، شما ببینید در این مملکت، در این کشور ‌ - که فقط سالى دو مرتبه مجلس قانونگذاری‌شان تشکیل میشود - پس قانون را چه کسى وضع میکند ؟ اختیار قانونگذارى پس دست کیست ؟ دست همانهایى است که در رأس تشکیلات حکومت قرار دارند. اگر [ هم ] بپرسى اسم حکومت شما چیست، میگویند حکومت دموکراتیکِ سوسیالیستىِ فلان کشور ‌ - اسم کشورشان را هم می‌آورند - یعنى حکومت مردمى. دموکراتیک، یعنى مردمى؛ سوسیالیستى، یعنى عمومى و مردمى؛ اسمش مردمى است، درحالی‌که در هیچ امرى از امور آن کشور مردم دخالت ندارند؛ و این همان مردمى هستند که انقلاب را به پیروزى رساندند. اسم این کشورها هم کشور انقلابى است. همه‌ی انقلابهایى که ما در دنیا دیدیم و کشورهایى که بر اساس یک انقلاب، نظامى را به وجود آوردند، تقریباً به همین شکلى بودند که عرض کردم. حالا در کشور ما، انقلاب از روز اوّل، همه‌ی نقشها را در همه‌ی امور به مردم داده. یعنى مجلس را ‌ - که محلّ قانونگذارى است ‌ - مردم تشکیل میدهند و نمایندگان مردم میروند آنجا، هیچ کس هم حق ندارد به مردم تحمیل کند. از این ۲۷٠ نماینده‌اى که در مجلس شوراى اسلامى ما هستند، یک نفر هم بدون آراء مردم به مجلس نمی‌آید. رئیس‌جمهور را - که مجرى امور کشور و رئیس اداره‌ی کشور و مدیر کشور است - مردم با آراء خودشان

«8»