و به همهی مسلمانان عالم بلکه به همهی ملّتهاى مستضعف و تشنهی عدالت، عرض میکنم و امیدوارم خداوند به برکت امیر مؤمنان، فضل و رحمت خود را بر جامعهی اسلامى و بر مردم مسلمان - بخصوص در ایران اسلامى - نازل کند. و امّا مطلبى که در خطبهی اوّل عرض خواهم کرد، یک مطلب کوتاهى است در باب انقلاب عظیم اسلامیمان و آن این است که اگرچه در دوران کنونى و در این قرن - یعنى در قرن بیستم میلادى - در سرتاسر عالم انقلابهاى گوناگونى به وجود آمد، امّا انقلاب اسلامى در ایران، یک انقلاب استثنائى بود. تاکنون همهچیز این انقلاب استثنائى بوده است و از این جهات با انقلابهاى دیگر قابل مقایسه نیست. البتّه بحث بر سر انقلابها است؛ تحوّلاتى که با کودتاهاى نظامى در دنیا انجام گرفته - اگرچه در بعضى از کشورها اسم همان تحوّلات را هم انقلاب میگذارند - قابل این نیست که وقتى دربارهی انقلاب بحث میکنیم، از آنها هم صحبت کنیم؛ آنها حساب دیگرى و مسئلهی دیگرى است. بحث بر سر انقلابها است؛ یعنى آن تحوّلاتى که بهوسیلهی مردم انجام گرفت و ناظر به اصول و مبانى اعتقادى و اجتماعى جامعه بود. اینجور انقلابها اگرچه در چند ده سال اخیر در دنیا زیاد اتّفاق افتاده است، امّا هیچکدام مثل انقلاب اسلامى ما نبود؛ و لذاست که این انقلاب با گذشت یازده سال، همچنان درخشندگى خود را در سطح جهان حفظ کرده.