بیانات سال 1368


است. اینکه امروز در دنیاى شکل‌گرفته‌ی دوقطبى، یک قطب از صحنه‌ی سیاسى عالم برداشته شد و دیگر چیزى به نام بلوک شرق و بلوک سوسیالیسم وجود ندارد، اینکه معادلات جهانى در روابط قدرتها و دولتها و کشورهاى کوچک و ملّتها و رژیم‌هاى گوناگون، کاملاً به هم ریخته، این مربوط به پیروزى انقلاب اسلامى در ایران است؛ مربوط به پیروزى دین است؛ مربوط به بیدارى مسلمانها است؛ مربوط به بیدار شدن حسّ دینى در وجدانها است. مسئله این است. البتّه عوامل دیگرى هم هست، آن عواملْ زمینه‌ها هستند؛ هر حادثه‌اى در دنیا متّکى بر یک سلسله زمینه‌ها است؛ بعد یک عاملى وارد میدان میشود و یک حادثه‌اى را در این زمینه‌ها به وجود می‌آورد. این عامل در دنیاى جدید، انقلاب اسلامى و پیروزى آن و تشکیل یک نظام بر مبناى دین و بر مبناى ارزشهاى معنوى بود. حرکت ما در قدم اوّل این‌جور در دنیا حادثه‌آفرینى کرده. اگر نظام جمهورى اسلامى قوى، صادق ‌ - صادق یعنى آنچه گفته عمل کند، از راه خودش برنگردد - مستقیم، شجاع، به راه خودش ادامه بدهد و به سمت همان هدفهایى که ترسیم کرده، این دامنه را به طرف آن قلّه بپیماید، بدانید هر قدمى که ما برداریم، این ملّت بردارد، علماى ما بردارند و نظام جمهورى اسلامى پیش برود، در اوضاع دنیا یک حرکت و یک تغییر به وجود خواهد آورد و همه‌ی این حوادث، یعنى این پیشرفتهایى که در دنیا پیش می‌آید، در جهت اِعلاء کلمه‌ی اسلام و ارزشهاى معنوى و دینى خواهد بود. اینکه شما می‌بینید

«7»