بیانات سال 1368
در سالروز میلاد حضرت امام حسین علیه السّلام ) و روز پاسدار ۳ شعبان ۱۴۱۰ ( بسم الله الرّحمن الرّحیم در مثل چنین روزى - روز سوّم ماه شعبان - بیش از همه‌چیز، انسان به یاد امام عظیم‌الشّأن فقیدمان، آن خورشید درخشان زندگى ما و آن برق لامع ( ۲ ) تاریخ پُرفرازونشیب‌مان می‌افتد؛ که آن بزرگوار روز سوّم شعبان در هیجان و حال مخصوص و در خصوصیّات روحى عجیبى قرار میگرفتند مثل بعضى از مناسبت‌هاى دیگر. یاد پاسداران و این جوانان عاشق مؤمن مخلص فداکارى که نظیرشان را در طول تاریخِ ما کم میشود پیدا کرد، ایشان را به هیجان می‌آورد؛ یاد سیّدالشّهدا حسین‌بن‌على ( علیه الصّلاة و السّلام ) روح بزرگ آن بزرگوار را به اهتزاز ( ۳ ) می‌آورد و در معنویّتِ همه‌جانبه‌ی وجود مقدّس سیّدالشّهدا غرق میشدند. همچنین یاد ماه شعبان و مناجات شعبانیّه و معنویّات این ماه و استقبال ماه مبارک رمضان، به ایشان حال و معنویّت خاصّى میداد. بارها در این مناسبت‌ها و در این مناسبت، ایشان را با همین خصوصیّات و جلوه‌هاى معنا دیده بودیم و زیارت کرده بودیم. و امیدواریم که تصویر نورانى چهره‌ی آن عزیز فقید و آن راحل عظیم، همواره در این مناسبت و همه‌ی مناسبت‌ها مقابل چشم همه‌ی ما باشد؛ که این راه روشن ما است. بنده هم این روز مبارک را به شما پاسداران