بیانات سال 1368
فروکشته‌ی قشرهاى مظلوم را در سطح دنیا - نه‌فقط در سطح کشور خودمان - زنده کند و احیا کند، شک کنید در اینکه این، اسلام باشد. همه‌ی بشریّت متدیّن، منتظر مصلح است؛ و همه‌ی مسلمین، منتظر مهدىّ موعودند؛ و خصوصیّت مهدىّ موعود ( عجّل ا‌لله تعالى فرجه و ارواحنا فداه ) در نظر مسلمانان این است که « یَملَاُ ا‌لله بِهِ الاَرضَ قِسطاً وَ عَدلاً کَما مُلِئَت ظُلماً وَ جَورا ».( ۱۶ ) عدل و داد، استقرار عدالت در جامعه، از بین بردن ظلم از سطح زمین، خصوصیّت مهدىّ موعود است. اسلامى که در آن، تلاش براى عدالت و مبارزه‌ی با ظلم نباشد، چطور میتواند اسلام باشد و چطور میتواند چیزى باشد که بشریّت به سمت آن باید حرکت کند ؟ بشر به سمت چیزى حرکت میکند که مظهر آن، وجود مقدّس مهدى ( علیه الصّلاة و السّلام و عجّل ا‌لله تعالى فرجه الشّریف ) است؛ و آن، چیزى است که در این کلمات متواتر وارد شده: پُر کردن دنیا از عدل و داد، و ظلم را ریشه‌کن کردن. راه ما این است؛ راه [ آن ] اسلامى که امام ترسیم کرد و ده سال درباره‌ی آن صحبت کرد؛ غیر از آنچه ایشان در دوران مبارزات و قبل از آن، درباره‌ی آن گفته بود. امام در این ده سال، به مناسبت‌ها، در جریان زندگى، در برخورد با حوادث، اسلام را براى ما روشن کرد؛ [ لذا ] نقطه‌ی مبهمى براى هیچ کس باقى نیست. راه ما این راه