بیانات سال 1368


عزیز ‌ - چه سپاه و چه کمیته ‌ - و به همه‌ی ملّت ایران و به همه‌ی مؤمنین و مسلمین و مستضعفان و ظلم‌ستیزان عالم تبریک عرض میکنم؛ که حقیقتاً روز ولادت سیّدالشّهدا ( علیه السّلام ) عید جهانى است. وجود مقدّس سیّدالشّهدا اگرچه بیشتر با بُعد جهاد و شهادت معروف شده، لکن آن بزرگوار درحقیقت مظهر انسان کامل و عبد خالص و مخلِص ( ۴ ) و مخلَص ( ۵ ) براى خدا است. و اساساً جهاد واقعى و شهادت در راه خدا، جز با مقدّمه‌اى از همین اخلاصها و توجّه‌ها و جز با حرکت در سمت انقطاع‌الی‌ا‌لله‌ حاصل نمیشود که در مناجات شعبانیّه‌ی عالیة‌المضامین میفرماید: اِل ٰ هى هَب لى کَمالَ الاِنقِطاعِ اِلَیک .( ۶ ) این کمال انقطاع به خدا و به سوى خدا، این از همه‌چیز گسستن و همه‌ی قیود و دنباله‌ها را در جهت حرکت به سمت محبوب واقعى بریدن و قطع کردن و به آن سمت پرواز کردن ‌ - که « کمال الانقطاع الی‌ا‌لله‌ » است - چه‌جورى براى انسان حاصل میشود ؟ شهادت ‌ - که قلّه‌ی فداکارى یک انسان است - بدون حرکت در سمت انقطاع و یک تلاشى و یک مجاهدتى براى ایجاد این انقطاع‌الی‌ا‌لله‌ براى انسان به وجود نمی‌آید. آن تلاش را که انسان انجام داد، آن قدم اوّل را که انسانْ با همّت و عزم و اراده برداشت، آن‌وقت خداى متعال راه را باز میکند و قدمها یکى پس از دیگرى به سمت نورانى شدن دل و به سمت پُرنور شدن وجود انسان برداشته میشود. شما همّت میکنید راه را آغاز میکنید، و خداى

«2»